Tlenek węgla (CO), zwyczajowo nazywany czadem, powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych (gazu, paliw płynnych i stałych) spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu, niezbędnej do całkowitego spalania. Tlenek węgla może być również produktem spalania gazu ziemnego. Czad jest bardzo niebezpieczny, ponieważ jest bezbarwny i bezwonny a zatrucie nim może prowadzić do śmierci...
Zagrożenie zatruciami tlenkiem węgla nasila się w okresie jesienno-zimowym, gdy następuje sezon grzewczy. Do najczęstszych przyczyn zatruć należą: wadliwe lub niesprawne urządzenia grzewcze oraz ich niewłaściwe użytkowanie; niesprawne przewody kominowe w budynkach; niedrożna wentylacja pomieszczeń oraz pożary.
Objawy zatrucia czadem
- ból głowy;
- zaburzenia koncentracji;
- zawroty głowy
- osłabienie;
- wymioty;
- konwulsje, drgawki;
- utrata przytomności;
- śpiączka;
- zaburzenia tętna;
- zwolniony oddech.
Objawy zależne są od stężenia tlenku węgla we wdychanym powietrzu oraz od czasu przez jaki byliśmy wystawieni na działanie czadu.
Jak chronić się przed czadem
Aby zmniejszyć ryzyko ulatniania się tlenku węgla w mieszkaniu należy przeprowadzać systematyczne kontrole techniczne urządzeń grzewczych oraz wentylacji. Ciąg powietrza w kratkach wentylacyjnych można sprawdzić przy użyciu kartki papieru - jeżeli nic nie zakłóca wentylacji kartka powinna przywierać do kratki. Nie wolno zaklejać ani zasłaniać kratek wentylacyjnych. Ważne jest również częste wietrzenie pomieszczeń w których odbywają się procesy spalania oraz montaż w nich czujników alarmowych wykrywających czad. Dla zwiększenia bezpieczeństwa dodatkowe czujki warto umieścić również w innych pomieszczeniach.
W wypadku zaobserwowania objawów takich jak duszności, ból i zawroty głowy, nudności, a istnieją przesłanki, że mogą być one wynikiem zatrucia czadem, należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie i zasięgnąć porady lekarskiej.