W przyszłym roku będziemy obchodzić 90. rocznicę urodzin Wandy Pawlik i 20. rocznicę śmierci Jerzego Kozarzewskiego. Dlatego też Fundacja Nasza Nysa chce zainicjować rok 2016 ?Rokiem Wandy Pawlik i Jerzego Kozarzewskiego?...

Z ostatniej chwili: Rada Miejska w Nysie Uchwałą z dnia 22 grudnia 2015r.
ogłasza rok 2016 Rokiem Wandy Pawlik i Jerzego Kozarzewskiego .... Czytaj więcej >>

Jedną ze sfer działalności Fundacji Nasza Nysa jest kultura i promowanie nyskiej kultury. Od 2003r. promujemy w Nysie twórczość nyskiej pisarki Wandy Pawlik:

• Nadanie imienia Nyskiemu Domowi Kultury ? 2007r.,
• Ufundowanie spiżowej tablicy na elewacji NDK ? TPF 2008r.,
• Od 2008r. organizujemy Konkurs Literacki im. Wandy Pawlik ?Nyska Lilia Literacka?.

Rok 2016 ?Rokiem Wandy Pawlik i Jerzego Kozarzewskiego?

W przyszłym roku będziemy obchodzić 90. rocznicę urodzin Wandy Pawlik i 20. rocznicę śmierci Jerzego Kozarzewskiego. Dlatego też chcielibyśmy zaproponować rok 2016 ?ROKIEM WANDY PAWLIK I JERZEGO KOZARZEWSKIEGO?.

Wystąpiliśmy do Rady Miasta o uchwalenie roku 2016 ?Rokiem Wandy Pawlik i Jerzego Kozarzewskiego?.

Byłaby to okazja:

• na zorganizowanie cyklu imprez poświęconych ich twórczości,
• wznowienia ich dzieł (w przypadku W. Pawlik ? powieści ?nyskich? jedna wydana w 1969r., a druga w 1984r. ? dwie książki w jednym woluminie) ? fundacja ma już częściowo opracowane materiały do takich publikacji,
• zadbania o grób pisarki (w zamian za prawa autorskie),
• zebranie funduszy na pomniki/ławeczki Wandy Pawlik i Jerzego Kozarzewskiego - marzy mi się, aby takie ławeczki mogły stanąć po obu stronach nowej fontanny na ul. Krzywoustego (wzorem Łodzi czy Opola). A może stolik kawiarniany przy którym siedziałaby Pani Wanda z Panem Jerzym. Mamy w Nysie "profesora od pomników" Mariana Molendę, który zapewne znalazłby pomysł na uhonorowanie nyskich twórców.

Tablica pamiątkowa na fasadzie NDK z 2008 r.

 Tablica pamiątkowa na fasadzie Dziennego Domu Pobytu z 2005 r.

Propozycja do budżetu na 2016r. (patrz strona 7)

{aridoc engine="google" width="100%" height="500"}images/doc/2015-propozycje-budzetowe.pdf{/aridoc}

Przykłady pomników / ławeczek

Ławeczka Tuwima  w Łodzi - 1999r. autorstwa Wojciecha Gryniewicza (foto. Wikipedia)

Pomnik Agnieszki Osieckiej w Opolu - autorstwa Mariana Molendy 2002r. (foto. www.grupalokalna.pl)

Ławeczka Starszych Panów w Opolu - autorstwa Mariana Molendy 2010r. (foto. www.grupalokalna.pl)

Wanda Pawlik (1926-1983)

Urodziła się 18 listopada 1926r. w Długosiodle koło Ostrołęki. W 1948r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1952r. obroniła dyplom magistra polonistyki i podjęła pracę pedagogiczną w Zespół Szkół Rolniczych w Nysie. 

Niemal od początku pobytu w Nysie Wanda Pawlik włączyła się w różne inicjatywy społeczne i kulturalne, które miały na celu jak najszybsze podniesienie miasta z zapaści kulturalnej i przyspieszenie procesu integracji ludności przybyłej tu z różnych stron kraju. Te inicjatywy miały na celu pomóc ludziom odnaleźć w Nysie swoje miasto. Pisarka znalazła się w centrum życia kulturalnego i z grupą zapaleńców organizowała Towarzystwo Miłośników Ziemi Nyskiej, w którym prowadziła sekcję historyczną. Wychodziła z założenia, że łatwiej będzie ludziom uznać tę ziemię za swoją, gdy ukaże się im i udokumentuje polskość Nysy i Śląska. Celowi temu służyły wydawnictwa TMZN, a później Nyskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Między innymi i drobne publikacje Wandy Pawlik.

Pomimo nawału pracy znalazła czas na realizację swych młodzieńczych planów - pracę literacką. Pierwsze próby pisarskie miała już za sobą. O dużym talencie literackim świadczą zachowane fragmenty ?Pamiętnika" z lat wojennych. W 1969r. ukazała się jej pierwsza powieść ?Spotkali się nad Nysą", osadzona w powojennych realiach opolskiej wsi.

W następnych latach ukazały się kolejne powieści: ?Ciąg dalszy pisze Kofi", "Dziwny świat Tahunii Sasaki" i ?Pług i kindżał?. W 1971r. została przyjęta do Związku Literatów Polskich. Już po jej śmierci ukazały się dwie kolejne powieści: ?Tryptyku nyskiego" i ?Decyzja?.

Więcej na stronie >>

Jerzy Kozarzewski (1913 -1996)

W kilku słowach można napisać - poeta, żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych, więzień Mauthausen, działacz społeczny, twórca Ogniska Muzycznego w Nysie.

Dzieciństwo spędził w Piotrkowie Trybunalskim, studiował w Szkole Głównej Handlowej.

W 1939 dostał się do niewoli sowieckiej, uciekł z transportu. Wstąpił do konspiracyjnego Związku Jaszczurczego, a następnie NSZ. W czasie Powstania Warszawskiego dostał się do niewoli i trafił do Oświęcimia, a następnie do Mauthausen. Po wojnie wrócił do Polski i wszedł ponownie do struktur konspiracyjnych NSZ.

Aresztowany w X 1945, a 6 VIII 1946 po pokazowym procesie otrzymał wyrok skazujący na podwójną karę śmierci. Dzięki interwencji Juliana Tuwima u Bolesława Bieruta, kara śmierci została w drodze łaski zamieniona na 10 lat więzienia.

Po odbyciu kary zamieszkał w Nysie. W 1957 od podstaw stworzył Ognisko Muzyczne. Rozpoczął przygotowania do adaptacji kolegium św. Anny przy Rynku Solnym na Szkołę Muzyczną. Podjął zaoczne studia, przygotowując się do objęcia stanowiska dyrektora tej tworzącej się placówki. 1 lutego 1962 decyzją władz miasta został zdjęty ze stanowiska i przeniesiony do pracy w inwestycjach miejskich.

Poezja towarzyszyła mu przez całe życie, lecz dopiero w 1992 wydał pierwszy tomik wierszy Dar codzienności, a już po jego śmierci zostały odnalezione i wydane w tomiku Późne żniwo wiersze z okresu wojny i uwięzienia.

(notka o JK z Wikipedii)